Σε μία συνεχή προσπάθεια να απαντάμε στις διαγνωστικές σας απαιτήσεις με αξιοπιστία και αμεσότητα, εφαρμόσαμε την τεχνική της ενισχυμένης χημειοφωταύγειας για τη μέτρηση της TLI στον ορό τόσο του Σκύλου όσο και της Γάτας. Παρακάτω παρατίθεται η σύγκριση της ακολουθούμενης μεθοδολογίας με αυτή των RIA.

«Η δοκιμή TLI αποτελεί αξιόπιστη μέθοδο διάγνωσης της Εξωκρινούς Παγκρεατικής Ανεπάρκειας (ΕΠΑ) αλλά και της οξείας παγκρεατίτιδας στο σκύλο».

«Γαστρεντολογία του Σκύλου και της Γάτας», Τ. Ράλλης, 2η έκδοση 2006, University Studio Press

Η δοκιμή TLI αποτελεί αξιόπιστη μέθοδο διάγνωσης της Εξωκρινούς Παγκρεατικής Ανεπάρκειας (ΕΠΑ), αλλά και της οξείας παγκρεατίτιδας στον σκύλο. Με τη χρήση των ραδιοϊσοτόπων ανιχνεύεται η δραστηριότητα της θρυψίνης και του θρυψινογόνου στον ορό του αίματος. Όταν αυτή είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα υποδηλώνεται μείωση της παγκρεατικής μάζας και ΕΠΑ. Αντίθετα, υψηλές τιμές TLI δηλώνουν αύξηση της θρυψινικής δραστηριότητας στο αίμα και οξεία παγκρεατίτιδα.

Για τον σκύλο το εύρος των φυσιολογικών τιμών της TLI κυμαίνεται μεταξύ 5-35 μg/L ορού. Τιμές μικρότερες των 3 μg/L δηλώνουν ΕΠΑ, ενώ μεγαλύτερες των 35 μg/L οξεία παγκρεατίτιδα. Όταν βρίσκονται μεταξύ 3-5 μg/L υπάρχει υποψία ΕΠΑ και επαναλαμβάνεται η δοκιμή μετά πάροδο 20ημέρου. Η αιμοληψία θα πρέπει να γίνεται σε νηστικά από 12ώρου ζώα. Παρ’ όλο που η δοκιμή TLI αποτελεί σήμερα συνήθη μέθοδο για τη διάγνωση της ΕΠΑ του σκύλου, σε μικρό αριθμό άρρωστων ζώων τα αποτελέσματα της δεν είναι τα αναμενόμενα, δηλαδή οι τιμές είναι πάνω από 5 μg/L ορού αίματος.

Το γεγονός αυτό είτε υποδηλώνει συγχρόνως συνύπαρξη ΕΠΑ και φλεγμονής του υπολειπόμενου υγιούς παγκρεατικού ιστού είτε αποτελεί αδυναμία της μεθόδου. Για τα λίγα αυτά περιστατικά έχει πρόσφατα προταθεί νέα δοκιμή που στηρίζεται στη διέγερση της εξωκρινούς μοίρας του παγκρέατος, χορηγώντας σεκρετίνη και παγκρεοζυμίνη-χοληκυστοκινίνη και εκτιμώντας την ανταπόκρισή της στην παραγωγή ενζύμων. Η εφαρμογή της μεθόδου αυτής στην πράξη είναι ακόμα περιορισμένη

Η δοκιμή TLI χρησιμοποιείται και στη γάτα. Το εύρος των φυσιολογικών τιμών για το ζωικό αυτό είδος κυμαίνεται μεταξύ 17-50 μg/L ορού αίματος. Μετά από παρατηρήσεις σε περιορισμένο όμως αριθμό ζώων, τιμή μικρότερη των 8 μg/L. αναφέρεται ως χαρακτηριστική της ΕΠΑ.

Μεγάλες τιμές TLI είναι υψηλής ειδικότητας σ’ ότι αφορά στην διάγνωση της οξείας παγκρεατίτιδας του σκύλου και της γάτας, αλλά περιορισμένης ευαισθησίας λόγω της μικρής ημιπεριόδου ζωής στον ορό του αίματος.

Συμπερασματικά πρόκειται για μία απλή, ειδική για κάθε είδος ζώου διαγνωστική μέθοδο, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ζώα που πάσχουν από ΕΠΑ και στα οποία χορηγούνται χοίρειου ή βόειου τύπου παγκρεατικά ένζυμα χωρίς να διακοπεί η θεραπεία (Τιμ. Ράλλης, 2006)

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΔΟΚΙΜΩΝ

Η δοκιμασία της TLI ανιχνεύει συγχρόνως τα επίπεδα θρυψινογόνου και θρυψίνης στον ορό. Το πρώτο εξ αυτών παράγεται και αποθηκεύεται αποκλειστικά από τα κύτταρα των παγκρεατικών αδενοκυψελών. Πρόκειται, όπως είναι γνωστό, για πρόδρομο ουσία, η οποία με υδρόλυση που προκαλείται κυρίως από την εντεροκινάση, μετατρέπεται σε θρυψίνη που είναι το δραστικό πρωτεολυτικό ένζυμο. Μικρή ποσότητα του θρυψινογόνου απελευθερώνεται συνεχώς στην κυκλοφορία και αποτελεί φυσιολογικά συστατικό του αίματος. Αντιθέτως η θρυψίνη ανιχνεύεται στον ορό μόνο σε περιπτώσεις φλεγμονής του παγκρέατος.

ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΔΕΙΓΜΑΤΟΣ

• Η ακολουθούμενη μεθοδολογία απαιτεί ορό.

• Το προς εξέταση ζώο καλό θα ήταν να υποβληθεί σε 12ωρη νηστεία.

• Μελέτες έδειξαν ότι η TLI είναι πολύ σταθερή στον ορό έως και 7 ημέρες σε δείγματα που συντηρούνται σε ψύξη, ενώ στους -20 °C παραμένει σταθερή έως και 2 μήνες.

• Το αντιδραστήριο της TLI που χρησιμοποιούμε είναι ειδικό για τον Σκύλο και την Γάτα με αποτέλεσμα πέραν της ειδικότητας και ευαισθησίας που παρέχει, να μην επηρεάζεται και από τη σύγχρονη χορήγηση παγκρεατικών ενζύμων στο ασθενές ζώο. Και αυτό γιατί τα περισσότερα σκευάσματα που κυκλοφορούν έχουν χοίρεια ή βόεια προέλευση και για τον λόγο αυτό δεν ανιχνεύονται από την ακολουθούμενη μεθοδολογία.

• Στην περίπτωση της Οξείας Παγκρεατίτιδας πειραματικές μελέτες έδειξαν ότι η συγκέντρωση της ΤLI στον ορό του σκύλου και της γάτας αυξάνεται έως και 20 φορές άνω των φυσιολογικών ορίων, γεγονός που την καθιστά κρίσιμο διαγνωστικό δείκτη. Η εν λόγω όμως αύξηση διαρκεί για μικρό χρονικό διάστημα (συνήθως 3-4 ημέρες), πέραν του οποίου η μέθοδος χάνει τη διαγνωστική της ευαισθησία. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό το δείγμα να λαμβάνεται όσο το δυνατόν συντομότερα από την έναρξη των κλινικών συμπτωμάτων.

• Σε περιπτώσεις του συνυπάρχει νεφρική ανεπάρκεια ενδέχεται οι τιμές της ΤLI να επηρεαστούν. Δεδομένα από διάφορες μελέτες δείχνουν ότι συγκεντρώσεις της κρεατινίνης στον ορό άνω των 5 mg/dL στον σκύλο και άνω των 4 mg/dL στη γάτα, δυνατόν να αυξήσουν έως και 2 φορές τα επίπεδα της μετρούμενης TLI.

Τέλος, συστήνεται ο προσδιορισμός της Β12 και του φυλλικού οξέος, μιας και τα αποτελέσματα δυνατόν να αναδείξουν συνυπάρχουσα ή και αποκλειστικά νόσο του λεπτού εντέρου. Επιπροσθέτως, η ανεπάρκεια των εν λόγω βιταμινών πρέπει να αντιμετωπισθεί προκειμένου να υπάρξει καλύτερη ανταπόκριση στη θεραπευτική αγωγή της ΕΠΑ.